H Unesco βεβαιώνει ότι το 70% όσων ζουν σήμερα σε απόλυτη φτώχια και τα 2/3 των αναλφάβητων ενηλίκων είναι γυναίκες.
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της UNICEF στις ΗΠΑ κάθε 9 δευτερόλεπτα κακοποιείται μια γυναίκα και κάθε 6 λεπτά έχουμε ένα βιασμό.
Σύμφωνα με έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας σε διάφορες χώρες, το 13 ώς 61% των γυναικών έχουν βιώσει σωματική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό τους. Σε ορισμένες περιοχές το 30% των γυναικών είχαν την πρώτη σεξουαλική τους εμπειρία διά της βίας.
Σε χώρες όπως στο Πακιστάν κάθε χρόνο δεκάδες γυναίκες καίγονται ζωντανές σε ύποπτα «ατυχήματα» στην κουζίνα τους ενώ δράστες είναι οι σύζυγοι ή συγγενείς και αιτία η ανεπαρκής προίκα, η στειρότητα, η απλή υπόνοια για απιστία, η αδυναμία να τους χαρίσουν αρσενικά παιδιά.
Στην Ινδία επίσης καθημερινά 17 παντρεμένες γυναίκες κατά μέσο όρο δολοφονούνται διότι ο πατέρας αθέτησε τα προσυμφωνηθέντα περί προίκας.
Η Διεθνής αμνηστία σημειώνει ότι 6000 γυναίκες ημερησίως χάνουν την κλειτορίδα τους ως έθιμο που υφίσταται σε περισσότερα από 28 αφρικανικά κράτη, λόγω της πεποίθησης πως έτσι μειώνεται η επιθυμία της γυναίκας για σεξ άρα και οι πιθανότητες να απατήσει τον σύζυγό της.
Ο νόμος της Σαρία προβλέπει ότι για να τιμωρηθεί ένας άνδρας για μοιχεία πρέπει να παρουσιαστούν στο δικαστήριο και να καταθέσουν "τέσσερις αξιόπιστοι αυτόπτες μάρτυρες της παράνομης ερωτικής πράξης".
Στο Ιράν ο νόμος ορίζει ότι η τιμωρία των έγγαμων για μοιχεία είναι η θανάτωση διά λιθοβολισμού. Η ποινή αφορά και τα δύο φύλα, με τη διαφορά ότι την ώρα της εκτέλεσης ο άνδρας πρέπει να θάβεται μέχρι τη μέση στη γη, ενώ η γυναίκα μέχρι το λαιμό. Προνοεί για το μέγεθος που πρέπει να έχουν οι πέτρες που θα ριχτούν στους "ενόχους": δεν πρέπει να είναι μεγάλες ώστε να προκαλέσουν άμεσο θάνατο, αλλά ούτε και μικρές ώστε να μην προκαλούν ιδιαίτερο πόνο.
Ενώ για τους άγαμους που έρχονται σε σεξουαλική επαφή διατάσσει εκατό μαστιγώσεις.
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της UNICEF στις ΗΠΑ κάθε 9 δευτερόλεπτα κακοποιείται μια γυναίκα και κάθε 6 λεπτά έχουμε ένα βιασμό.
Σύμφωνα με έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας σε διάφορες χώρες, το 13 ώς 61% των γυναικών έχουν βιώσει σωματική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό τους. Σε ορισμένες περιοχές το 30% των γυναικών είχαν την πρώτη σεξουαλική τους εμπειρία διά της βίας.
Σε χώρες όπως στο Πακιστάν κάθε χρόνο δεκάδες γυναίκες καίγονται ζωντανές σε ύποπτα «ατυχήματα» στην κουζίνα τους ενώ δράστες είναι οι σύζυγοι ή συγγενείς και αιτία η ανεπαρκής προίκα, η στειρότητα, η απλή υπόνοια για απιστία, η αδυναμία να τους χαρίσουν αρσενικά παιδιά.
Στην Ινδία επίσης καθημερινά 17 παντρεμένες γυναίκες κατά μέσο όρο δολοφονούνται διότι ο πατέρας αθέτησε τα προσυμφωνηθέντα περί προίκας.
Η Διεθνής αμνηστία σημειώνει ότι 6000 γυναίκες ημερησίως χάνουν την κλειτορίδα τους ως έθιμο που υφίσταται σε περισσότερα από 28 αφρικανικά κράτη, λόγω της πεποίθησης πως έτσι μειώνεται η επιθυμία της γυναίκας για σεξ άρα και οι πιθανότητες να απατήσει τον σύζυγό της.
Ο νόμος της Σαρία προβλέπει ότι για να τιμωρηθεί ένας άνδρας για μοιχεία πρέπει να παρουσιαστούν στο δικαστήριο και να καταθέσουν "τέσσερις αξιόπιστοι αυτόπτες μάρτυρες της παράνομης ερωτικής πράξης".
Στο Ιράν ο νόμος ορίζει ότι η τιμωρία των έγγαμων για μοιχεία είναι η θανάτωση διά λιθοβολισμού. Η ποινή αφορά και τα δύο φύλα, με τη διαφορά ότι την ώρα της εκτέλεσης ο άνδρας πρέπει να θάβεται μέχρι τη μέση στη γη, ενώ η γυναίκα μέχρι το λαιμό. Προνοεί για το μέγεθος που πρέπει να έχουν οι πέτρες που θα ριχτούν στους "ενόχους": δεν πρέπει να είναι μεγάλες ώστε να προκαλέσουν άμεσο θάνατο, αλλά ούτε και μικρές ώστε να μην προκαλούν ιδιαίτερο πόνο.
Ενώ για τους άγαμους που έρχονται σε σεξουαλική επαφή διατάσσει εκατό μαστιγώσεις.